002

Zaśmiałam się, gdy Emmet wyszedł zaspany do okna. Był taki uroczy, gdy ktoś przerywał mu sen. 

Kasztanowa grzywka opadała mu na oczy, które pomimo tego, iż były przymrużone wyglądały gdyby miał je zamknięte. Zazwyczaj spał jedynie w dresowych spodniach. Jego klatka piersiowa była odsłonięta a mięśnie lekko spinały się gdy przecierał oczy wewnętrzną stroną dłoni. Zachowywał się wtedy niczym niewyspany pięciolatek. Z resztą coś w nim takiego było co przypominało mi w nim małego chłopca, jednak jego wygląd wyraźnie podkreślał jego 19-nastkę. 
- Emi ? - spytał otwierając usta w zamiarze ziewnięcia jednak przerwał czynność, gdy zobaczył w czym siedzę. 
- nie Pamela Anderson - zaśmiałam się. Zawsze prześladowałam go nią, gdy zadawał głupkowate pytania. Znałam go od dawna. Nasze rodziny przyjaźniły się od kiedy pamiętam. Gdy mieliśmy 10 lat w telewizji leciał " słoneczny patrol ".
Oczywiście my musieliśmy oglądać tak jak wszyscy. Emmet zawsze ślinił się na widok owej blondynki, ale za nic nie chciał się przyznać. Takie oto szczegóły z dzieciństwa dziś stały się powodem do wielu śmiesznych sytuacji, a także przekomarzań się zakochanych w sobie nastolatków.
Po kilki chwilach Emmet zniknął z okna co oznaczało, że za chwilę się tu zjawi. Rozsiadłam się wygodniej w samochodzie wyciągając nogi za otwarte okno. W odtwarzaczu właśnie płyta zaczęła grać od nowa. All around the world - z przyzwyczajenia zaczęłam śpiewać razem z Justinem. Zamknęłam oczy i wczułam się w zwrotkę i bez zachamowań śpiewałam ją ile sił w płucach póki nie poczułam zimnych dłoni na kostkach. 
- zdradzasz mnie z Bieberem ? - zaśmiał się Em 
- no oczywiście nie pamiętasz ? Justin jest we mnie tak zakochany, że nie wytrzymuje beze mnie ani sekundy - zaczęłam się śmiać, gdy chłopak wyciągał mnie za biodra przez okno samochodu. No tak przecież nie można wysiąść z niego jak człowiek otwierając drzwi. Gdy byłam już poza samochodem nie stałam na ziemi, a byłam trzymana na rękach swojego prywatnego księcia z bajki. 
- wszystkiego najlepszego skarbie - wyszeptał mi do ucha, po czym zaczął całować do szyji. Każdy pocałunek był coraz bliżej ust, a gdy do nich dotarł wpił się w nie. Delikatnie zagryzł moją dolną wargę, gdy nie chciałam otworzyć ust. Uśmiechnęłam się i rozchyliłam wargi. Brunet zaczął drażnić swoim językiem mój przyprawiając mnie o dreszcze. Postanowiłam przejąć inicjatywę. Zaczęliśmy zawziętą walkę między sobą. Raz dominowałam ja, a raz on. Języki splatały się, ocierały o siebie i czasem napierały.
Moglibyśmy tak bez granic, gdyby nie to, że organizm potrzebuje tlenu, a nam coraz bardziej go brakowało. Gdy nasze wargi oderwały się od siebie chłopak zetknął nasze czoła. 
- Kocham cie wariacie - powiedziałam i pocałowałam go w czubek nosa - ale teraz postaw mnie prosze - wykonał moją prośbę, a gdy stałam na ziemi złapał mnie za biodra.
- rodzice się postarali - kiwnął głową w kierunku mojego Irona. 
- tak postarali się - uśmiechnęłam się i przytuliłam do nagiego torsu chłopaka - ubrał byś się, a nie paradujesz bez koszulki - pokiwałam głową - jeszcze ktoś mi cię ukradnie, i co ?

- jestem tylko twój tak ? - przypomniał mi się moment, gdy prawie go straciłam. Nie należało to do najpiękniejszych wspomnień. Pewna dziewczyna nagadała mi bzdur, w które uwierzyłam.
Byłam o mały włos od stracenia miłości.
Ta dziewczyna była tak zdeterminowana by odebrać mi Emmeta, że była w stanie wejść do jego pokoju po drabinie naga. Bezczelność, głupota, lekkomyślność. Nic tego nie opisze. To było dość dziwne bo w tym czasie w łóżku nie leżał mój chłopak, a ja. Tak dużo szpiegowała, tyle wiedziała, ale nie wiedziała, że nocuję u swojego chłopaka. Przyznam dobry plan, ale nie zbyt dokładnie obmyślony jeśli zaliczyła taką wpadkę. 
- Emily ? - chłopak wyrwał mnie z zamyślenia 
- tak, tak skarbie - powiedziałam i cmoknęłam go w policzek. Nie chciałabym żeby to się powtórzyło.
Za dużo dla mnie znaczył.
3 lata związku.  To coś znaczy nieprawdaż ? 

- masz jakieś plany na dziś  ? - spytał odrywając nasze ciała od siebie
- miałam plan później pojechać do Zoe - wpatrywałam się w jego brązowe niczym mleczna czekolada tęczówki - ale to później - zagryzłam dolną wargę. To był czuły punkt Emmeta.

Delikatnie złapał moje uda i uniósł. Z uroczym uśmiechem wniósł mnie do domu, po czym pokonując schody wszedł do swojego pokoju.
Położył moje ciało na łóżku, a sam stanął nade mną opierając się lewą ręką obok mojej głowy. Schylił się i wpił się w moje usta. Prawa ręka powędrowała na biodro. Całował zachłannie i tak namiętnie. Jednak, gdy zaczął bawić się moimi spodenkami ja odepchnęłam go
- skarbie nie teraz - chłopak jęknął z niezadowolenia. 
- Emi 
- Emmet - zaczęłam się z nim sprzeczać.
Chłopak odpuścił, ponieważ dobrze wiedział, że przegra. Nie chciałam robić tego teraz. A on pomimo sprzeciwów zrozumiał to. 

Godzinę później byłam już pod domem przyjaciółki. Jednak rodzice mieli rację. Będą zakupy.  Wjechałam na podjazd i zaparkowałam auto centralnie pod wejściem do domu. Wyszłam z pojazdu i ruszyłam do drzwi. Zadzwponiłam dzwonkiem raz, a po chwili w drzwiach stanęła pani Calligan w fartuszku ubrudzony mąką
- dzień dobry - uśmiechnęłam się 
- dzień dobry skarbie - przytuliła mnie - wszystkiego najlepszego - odsunęla się ode mnie z uśmiechem na ustach - Zoe jeszcze śpi, wejdź 
- podwójnie dziękuję - kobieta zaśmiała się i zamknęła za mną drzwi po czym ruzyła spowrotem do kuchni. Ja wchodząc po dwa schodki w kilka chwil znalazłam się na piętrze. Weszłam po cichu na palcach i co zastałam ?
Chrapiącą Zoe przykrytą po sam nos kołdrą. Wzięłam większy rozbieg i wskoczyłam jej na łóżko skacząć po nim niczym psychopatka. 
- WSTAWAJ ZOE - krzyczałam w kółko póki dziewczyna po kilku wyjęczanych prośbach nie zrzuciła mnie z łóżka 

- idiots is everywhere - skwitowała, gdy śmiałam się jak psychopatka na ziemi. Ta podeszła do szafy i w kilka chwil znalazła ubrania. Gdy ta kąpała się ja włączyłam sobie jej laptop i zaczęłam spamować do JB na twitterze. No co miałam 18 urodziny i może akurat by mi się poszczęściło i napisać " happy B-Day Emily". Ale dobra marzenia się nie spełniają.
Po 20 minutach księżniczka Zoe wyszła z łazienki i tym razem role sie odwróciły bo ona dostała napadu i wskoczyła na mnie 
- Wszystkiego najlepszego stara dupo - krzyknęła przytulając mnie 
- dlaczego ja ? - spojrzałam na sufit jakbym kogoś tam widziała. 
- oj nie marudz tylko otwieraj - wcisnęła mi mały pakunek praktycznie do oka 
- ok tylko uważaj psychopatko - zaśmiałąm się i usiadłam po turecku na jej łóżku. Delikatnie odwiązałam wstążeczkę i otwarłam pudełko. Moje usta szeroko sie otworzyły gdy zobaczyłam serduszko dzielące się na dwie połówki z białego złota. 
- dla ciebie jedna, a druga dla osoby, która na to zasługuje - uśmiechnęłam się i przytuliłam przyjaciółkę. Niestety ona nie dostanie drugiej połówki ponieważ w marcu sprawiłam jej ten sam prezent, ale w wersji bransoletki. 
Dobrze wiedziałam co jej chodzi po głowie z słowami " dla osoby, która na to zasługuje". Chodziło jej o to bym dała to Emmetowi lub mojej prawdziwej miłości. Nie za bardzo darzyła go sympatią, ale szanowała go i akceptowała jego towarzystwo. Była naprawdę prawdziwą przyjaciółką. Nie to co Anette, z którą przyjaźniłam się przed przeprowadzką. Anette, gdy tylko usłyszała, że dostaje więcej kasy wykorzystywała to na swoją korzyść. " Zapominała " portfela, gdy szłyśmy coś zjeść lub na zakupy. Narzekała, gdy dawałam jej prezenty, które nie były drogie i firmowe.
A Zoe?
Zoe poznałam po przeprowadzce w tamtym roku. Wszystko, dosłownie wszystko akceptuje. Pierwszy raz spotkałyśmy się, gdy postanowiłam przejechać się po osiedlu na rowerze by poznać okolicę. 

- mamo ! ide na rower! - krzyknęłam wychodząc z domu. Dopiero co się wprowadziliśmy. Wszędzie było pełno pudeł i ogólnie był bałagan. Wsiadłam na rower i zaczęłam rozglądać się dookoła. Było trochę z górki więc pozwoliłam jechać rowerowi bez pomocy moich nóg. Usłyszłam krzyk
- UWAGAAAAAA!!! - krzyknęła jakaś szatynka, ale stanowczo za późno przez co wpadła na mnie i wylądowałyśmy na ziemi. Nie wiem czemu, ale nie byłam na nią za to zła. Byłam wręcz rozbawiona sytuacją. No nie co dzień wpada na ciebie laska, która nie potrafi jeździć na deskorolce.
Wybuchłam niekontrolowanym śmiechem. No serio nie potrafiłam się powstrzymać. Do normalnych osób nie należę i chyba tym zachęciłam do siebie dziewczynę bo kilka sekund po mnie ona także zaczęła się śmiać. Położyłam się na środku jezdni
- jestem Zoe - powiedziała przybierając tę samą pozycję
- jestem Emily
- ja mieszkam tu - wskazała na biały dom z ciemnobrązowymi dachówkami
- a ja gdzieś tam - pokazałam za siebie.  

- wow masz dużo domów - powiedziała patrząc w pokazywanym przeze mnie kierunku 
- no wiem i'm bilionere w końcu nie ? Tylko kurna Bieber mnie przebił - zaśmiałam się

- Belieber ? 
- nie, pani Bieber - zażartowałam - jasne że Belieber. Forever 

Tego dnia do końca życia nie zapomnę. Rozwalony łokieć, kolano i znakomity humor. Tak to można opisać. Od tamtego dnia byłysmy nierozłączne. A gdy Anette przyjechała do mnie bez zapowiedzi by mnie przeprosić nie znaczyła już dla mnie nic. Wiem zachowałam się jak zwykła szmata, ale ona traktowała mnie jak bankomat. Wolałam już stracić Anette niż Zoe.
Zoe nie leciała na moją kase tylko jak to mówimy głupotę. Wygłupy były codziennością, a ja ją za to pokochałam bo była moją bratnią duszą. 

- idziemy na zakupy co ty na to ? na mój koszt ? - poruszyłam brwiami 
- jeśli nie ma żadnego haczyka to piszę się na to - powiedziała z gigantycznym uśmiechem na twarzy. Chwile później stałyśmy obok mojego kochanka 
- przedstawiam ci Irona - powiedziałam siadając na masce samochodu 
- Emmet będzie zazdrosny 
- ciii ... - przyłożyłam palec do ust - ... nikt nie wie, że Iron jest moim kochankiem
- ja wiem 
- i to zostaje między nami - zaśmiałam się 
- dobra dupo, przesuń się, daj usiąść na chwilę przed kierownicą - powiedziała wymijając mnie i otwierając drzwi samochodu. Usiadła za kierownicą i rozsiadła się
- co to ? - powiedziała schylając się i podnosząc jakąś mieniącą się na złoto kartkę. 
__________________
Powiesicie mnie za tak długą nieobecność?
Wybaczcie miałam małe poblemy z wolnym czasem. Ciągle walczę o to by zdać -,- 
Mam nadzieje ze wybaczycie mi to i ocenicie to opowiadanie w komentarzach

001

Lato. Sobota. Niby zwykły dzień. Ale jednak nie.
Dziś był 13 lipca.
Moje 18 urodziny. Usłyszałam kroki zbliżające się do mojego pokoju. Moi rodzice mieli zwyczaj w każde urodziny budzić mnie najwcześniej jak tylko mogli. Skarbie zaczynasz kolejny rok życia - tak powiadali. Czemu do cholery jasnej musiałam urodzić się o 6:48 ? Teraz matka co roku przychodzi i budzi mnie z słowami " właśnie teraz przyszłaś na świat". Ona chyba kocha mnie dołować. 
Nie chce być starsza o kolejny rok. Tym razem nie chce przekraczać lini pełnoletności. Wiem wszyscy skaczą z radości, gdy dostają dowód itd. ale kto powiedział, że jestem jak inni? Nawet Emmet w kółko mi powtarza, że jestem jedyna w swoim rodzaju. Widzicie on wie, a czemu inni nie?
Gdy usłyszałam cicho uchylające się drzwi, położyłam się na brzuchu i przykryłam głowę poduszką. Jeknęłam, gdy materac łóżka ugiął się pod ciężarem mojej mamy 
- skarbie - potrząsknęła mną delikatnie - właśnie się urodziłaś - a nie mówiłam? znów to powiedziała! 
- nie umarłam ! 
- oj kotku - powiedział tata - dziś stajesz się pełnoletnia, nie jesteś ciekawa prezentu? - na jego słowa wyskoczyłam z łóżka jak oparzona. No tak w końcu jeśli 18 urodziny mają oznaczać nową bryke, której rodzice nie mogli mi kupić na 16 urodziny, gdyż wtedy nasz stan konta był ujemny to teraz, gdy mamy duży nadmiar gotówki mogli kupić mi coś porządnego 
- przepraszam - powiedziałam widząc ich zdziwienie moją reakcję na słowo " prezent". Oni nic nie powiedzieli i zaczęli udawać, że nic się nie stało. Jak zwykle wygladali jakby było już dawno po godzinie 12. Czyści, pachnący i przebrani.
Jedynie ja stałam tam jak jakiś wyrzutek losu z nieświeżym oddechem. Cóż skutki jedzenia chrupek w nocy przy horrorach, które sobie zafundowałam.
Po kilku chwilach ojciec podszedł do mnie z tortem, na którym znajdowało się tradycyjnie o jedną świeczkę za dużo. Za nim Matka i młodszy brat Anthony, ale wszyscy nazywamy go Tony. Młody jara się bo rodzice dali mu Anthony na imię, a ten ciągle im tłumaczy, że oni dali mu imię po słynnym Iron Manie. Oczywiście dalej sobie wklepuj do tej pustej głowy głupoty, którymi jest przepełniona. Ma 14 lat, a zachowuje się jakby miał 5. No sorka, ale który dzieciak w jego wieku zbiera jakieś pojebane autka.
Rozumie jego manie na Iron Mana bo sama jestem fanką tego metalowego herosa. Myślałam, że narobie w gacie z radości, gdy Robert Downey Jr. spojrzał na mnie na premierze trzeciej części. A tym bardziej, gdy pozwolił mi zrobić z sobą zdjęcie. Boże kto by pomyślał, że dorosły mężczyzna może wzbudzić we mnie taką radość. Em uznał mnie wtedy za psychiczną jak popłakałam się, gdy zobaczyłam zdjęcie na własne oczy. A Robert mnie po prostu przytulił i poszedł dalej. Dla niego to była kolejna pojebana fanka, a dla mnie spotkanie z chodzącym ideałem . Dobra nie licząc mojego chłopaka i Justina Biebera.
3 bogowie seksu.
Tak ich opisuje. A jeden jest wyłącznie mój. Może trochę przesadzam, ale jest moim ideałem. Jest czuły, zna mnie na wylot i w dodatku nie popisuje się ze wszystkim przed kolegami co cechowało moich byłych chłopaków.
Rodzice zaczęłi mi składać życzenia. Nie odbyło się bez płaczu matki i słów taty jaki to jest ze mnie dumny. Wyściskali mnie, wycałowali i kazali zdmuchnąć świeczki mówiąc przed tym abym pomyślała sobie swoje pełnoletnie życzenie. Miałam już je zaplanowane od kilku miesięcy. Powoli podeszłam do tortu. Zagryzłam wargę widząc kaloryczny tort, który mama zapewne zamówiła w piekarni cioci Susan. Tak miała niedaleko miłą kawiarnio-cukiernię z przepyszną kawą można nawet powiedzieć, że lepsza niż z Starbucks i ciastkami, które wręcz rozpływały się przy każdym gryzie w ustach. Zawsze po szkole lub przed wskakuję tam na małą kawę, którą ciocia funduje i gawędzę z nią, gdyż ciocia wcale taka stara nie jest. Z wiekiem bliżej jej do mnie niż do mojej mamy.
W Los Angeles nawet 25 latka może mieć cudowną cukiernię bez żadnego problemu. 
Zamknęłam oczy i delikatnie nachylając się nad tortem, ręką łapiąc włosy zdmuchnęłam 19 wbitych w wyrób świeczek wypowiadając w myślach życzenie
Chcę spotkać Justina Biebera i poznać na dłużej 

Tak chciałam go poznać bo pomimo tego, że mieszkałam w tym samym mieście nigdy nie udało mi się go spotkać.
Pechowa Emily.
Gdy wszystkie świeczki zostały zgaszone po pokoju zaczął unosić się dym. W filmach by powiedzieli magiczny dym który sprawia, że życzenia urodzinowe się spełniają. Ja powiem tylko, że on zawsze śmierdzi i pełno w pokoju go. 
Usłyszałam oklaski w tle. Spojrzałam na szczęśliwych rodziców. 
- gratuluje skarbie - powiedziała mama kolejny raz mnie przytulając i podając kopertę. Dosyć ciężką kopertę. Uśmiechnięta szybko otwarłam ją i spojrzałam do środka. Ujrzałam kluczyki
- AUTO?! - krzyknęłam i zaczęłam piszczeć i skakać po pokoju. 
- tak skarbie uspokój się - powiedziała mama starając sie opanować moje odchyły. 

- Emi - słyszałam mojego brata - no wiesz, masz żeby nie było - powiedział dając mi kwadratowy pakunek, który był dosyć wąski. Odebrałam go od brata i przytuliłam przy okazji całując go w policzek. Co zabawne jak co roku przetarł wkurzony go kawałkiem bluzki. On się chyba nigdy nie zmieni. Kiedy się nauczy, że co roku będę to robić, aż do śmierci ? 
Prawdopodobnie nie. 
- Mogę was przeprosić ? - spytałam z grzecznoscią w głosie. 
- oczywiście idź się umyj, a my czekamy z tortem w kuchni. Rodzice z bratem wyszli, a ja podeszłam do szafy. Nie wiedziałam co ubrać. Za oknem jak zwykle była ta sama temteratura. Zdecydowałam, że zamiast bielizny założę na wszelki wypadek swoje czarne bikini, na to czarne spodenki, jeansowa koszula bez rękawów i szare converse. Zgarnęłam ubrania i ruszyłam do łazienki wziąć gorący prysznic. Choć patrząc na to jakie tu są upały moge śmiało powiedzieć, że letni prysznic. Rozebrałam się do naga i weszłam pod strumień wody. 20 minut stałam jak ten ciołek i myślałam o pierdołach. W końcu po umyciu ciała i włosów wyszłam. Otarłam ciało moim niebieskim puchowym ręcznikiem całe ciało i włosy. Ubrałam się, po czym musnęłam rzęsy tuszem i wyszłam już z ledwo wilgotnymi włosami z łazienki. Przechodząc przez pokój zabrałam swój Iphone, kluczyki z domu, samochodu i prezent od Tony'ego. Postanowiłam go odpakować w samochodzie. Gdy zeszłam na dół wszyscy zjadali prawdopodobnie już 2 kawałek tortu. Ja jak gdyby nigdy nic wskoczyłam na blat i zaczęłam zachłannie połykać kawałki śpiesząc się do Emmeta. Dziś to ja chciałam jego obudzić. Zazwyczaj to ja byłam budzona przez niego. Gdy zjadłam swój kawałek szybko odłożyłam talerz do zmywarki i tyle mnie było w domu.
Prawie sie przewróciłam, gdy wyszłam przed dom i zobaczyłam przepięknego olbrzyma. Range Rover. Oczy rozszerzyły się do granic możliwości tak jak usta. Serce biło jak oszalałe na widok srebrengo giganta. 
- witaj Iron - rzuciłam do pojazdu. Od zawsze miałam manie nazywania przedmiotów. Telefony, komputery, a teraz samochód. Był idealny. Taki duży i idealnie zbudowany. Chyba włącza mi się męska cecha miłości do samochodu, ale co mi tam. Podeszłam do drzwi i otwarłam go. Na siedzeniu leżała kolejna koperta. Podniosłam ją i wsiadłam do samochodu.
Trzasnęłam drzwiami i władczo położyłam dłonie na kierownicy.Zamknęłam oczy i wzięłam głęboki wdech. Moje płucha przepełnił zapach skórzanych obić fotelów. Uśmiechnęłam się szeroko i spojrałam na pakunek od brata. Wzięłam go do ręki i zaczęłam otwierać. Gdy zdarłam papier zobaczyłam płytę Justina Biebera Believe. Boże kocham go ! Bez żadnych skrępowań otwarłam pudełko, a z niego wypadła jakaś kartka.
Olałam to.
Ważniejsza była teraz płyta. Włożyłam ją do odtwarzacza, a chwile póżniej z głośników zaczęły wydobywać się pierwsze nuty All around the world. nie potrafiłam sie powstrzymać od włączenia odtwarzacza na największy stopień głośności. Samochód zaczął delikatnie drżeć pod wpływem uderzeń z głośników tak samo moje ciało. To było dopiero coś. Odłożyłam pudełko do schowka i zabrałam sie za kopertę, która leżała na siedzeniu samochodu. Wyjęłam z niej kartkę i kartę. Rozwinęłam list i zaczęłam czytać. 

Droga córeczko.

Już teraz wiemy, że nasz wybór był idealny. 

To twoje 18 urodziny niestety kiedyś nie mogliśmy pozwolić sobie na drogie przenty, więc na tę jakże specjalną okazję kupiliśmy ci auto o którym nieraz mówiłaś biednej Zoe.

Właśnie stoimy w oknie i cieszymy się twoim szczęściem. Nie musisz do nas machać.

Do listu dołączamy kartę na której masz trochę pieniądze na urodzinowe wydatki. Jedź już do tej Zoe i wydajcie wszystko. Chcemy żebyś miała udane 18 urodziny. 
Kochamy cię Mama i Tata xxx

Zrobiło mi się na sercu czytając owy list. Nie zrobiłam jak mi powiedzieli. Nie pojechałam od razu do Zoe. Zostawiając samochód z muzyką puszczona najgłośniej jak się da wbiegłam do domu, aby przytulić rodzicieli. Zapłakana wróciłam do samochodu i ruszyłam przed siebie. Moim pierwszym celem podróży był jednak nie dom przyjaciółki, a Emmeta. Gdy wjechałam na jego podjazd zaczęłam głośno trąbić. Mogłam robić to bez problemu ponieważ dobrze wiedziałam, że siedział sam w domu. Jego Tata wyjechał na weekend do Nowego Yorku w sprawach biznesowych więc jedyną osobą, którą mogłam obudzić był złodziej, który skradł moje serce.

- wstawaj leniu ! - krzyknęłam wychylając głowę za okno. 

_______________________

Co sądzicie o takim stylu pisania?
O fabule?
Pierwszym rozdziale? 

Prezentach dla Emily? 

Prolog

Gdy mówiłam Chcę poznać miłość swojego życia nie miałam na myśli przekręcenia swojego życia o 180 stopni i namieszania w nim tak, że trudno zliczyć moich wpadek czy upokorzeń ze setrony ludzi, którzy mnie nie znają. Idź za głosem swego serca - ktoś kiedyś powiedział. Ja głupia posłuchałam go i weszłam w rój rozwścieczonych pszczół. Byłam atakoana z każdej strony. Oczerniana i nienawidzona przez miliony. Ale był on. Sprawiał, że to wszystko co mnie spotkało, odchodziło w niepamięć i dawał nadzieję na lepsze jutro. Kto to ? zapytacie. Justin Drew Bieber. 19 latek, który odmienił moje życie. Dziś to jedynie wspomnienia ale bardzo chętnie pokaże wam jak wyglądało to od początku ... 

poczatki ...

Od dłuższego czasu pisze blogi jedynie o one direction dziś postanowiłam, że nadszedł czas na małą zmianei napiszę blog o Justinie Bieberze. Jak widać będzie on związany z piosenką as long as you love me. Jeszcze dziś pojawią się bohaterzy i prolog . Mam nadzieję, że opowiadanie przypadnie wam do gustu. A więc do napisania <3